Dagen eerder had het hele eiland dankzij slechte weersomstandigheden 48 uur zonder stroom gezeten. Dan gaan de slagbomen op het eiland en de tunnel naar het eiland dicht. Dan kan er niemand meer op, maar ook niet er af. En er was weer zulk weer voorspeld, tijdens onze aanwezigheid.
Georg en ik voelden geen van beiden voor een verplicht verlengd verblijf en daarom besloten we gisteren de rit naar Alta rijden die voor vandaag gepland stond, en dan in Alta twee nachten te overnachten met een rustdag er tussen.
De rit naar Alta was niet lang qua afstand, wel qua tijd. Een kolonnerit achter een strooiwagen zoals bij de Noordkaap zelf, maar dan 80 kilometer lang. En laten wij nou al die kilometers achter een witte vrachtwagen rijden. Ter informatie; vrachtwagens laten de sneeuw voor je auto stuiven en wervelen, en dan zie je niks. Als het dan ook nog een witte vrachtauto betreft, dan kun je je lol op.
Sneeuw en ijs waren overal, en het bleef plakken als lijm. In de donkerte kwamen we bij de overnachtingsplek aan. We troffen het met onze slaapplek, en na wat aangesterkt te zijn hebben we nog twee challenges er uit geperst. Na een heerlijke lange nachtrust (geloof me, dat was weer eens lang geleden) hebben we vandaag echt rust gehouden. Een beetje de omgeving verkend, challenges geprobeerd in te vullen en met andere teams gebuurt.
Om 17:00 ging het Noorderlicht aan. En het is niet meer uitgeweest. Zo magisch hadden we het nog niet gezien, en we hebben veel foto's! 
Morgen gaan we toch weer vroeg op pad, richting Jokkmokk in Zweden. Een rit van 570 kilometer, die gezien de omstandigheden nog wel eens 9 uur in beslag zou kunnen nemen. Gelukkig is 9 uur in de Skoda geen straf. Hopelijk kunnen we in die 9 uur nog een challenge aanpakken.Overigens; we kunnen nog wel wat challenges gebruiken. Kom op mensen, leef je uit!
